استاد محمد تقی جعفری در شرح این خطبه، ویژگیهایی را که حضرت(ع) از قرآن، برشمرده اند، اینگونه بیان میدارد:
۱ - عدم تناقض در آیات قرآن:با اینکه قرآن در دوران پرتلاطم و مملو از رویدادهای ضد و نقیض زندگی پیامبر (ص) نازل شده است، ولی لحن آیات و سبک و محتوای آنها به هیچ وجه مختلف و متضاد نیست و موضوعات مختلف بدون هیچ گونه تناقضی شرح داده شده است.
۲ - نفوذ شگفت انگیز معانی آیات قرآن در تمام سطوح روان آدمی:مفردات و ترکیب آیه های قرآن در درجهای از فصاحت و زیبایی است که موجب بروز جذبه روانی مافوق شعر میگردد.
۳ - عمق معانی قرآن:منظور از این بیان (باطن عمیق)، دشوار بودن و غیر قابل فهم بودن آیات نیست بلکه بدین معناست که قرآن، همه مسائل نهائی مربوط به انسان و جهان را در آیاتی که کلمات و جملات آن ساده و زیباست، مطرح مینماید.
۴ - استمرار و جاودانگی مفاهیم قرآن:قرآن، فوق تغییرات و دگرگونی ها قرار دارد. آیات قرآن بیان کننده ثابتها در صحنه جهان هستی و قلمرو انسانی است. پدیده هایی که قرآن برای شناسایی انسان و رابطه او با خدا و دیگر انسانها مطرح کرده است، هرگز تغییر نمیکند. (شرح نهج البلاغهج ۴، ص ۲۶۴-۲۷۱)
نظرات شما عزیزان: